R O K K A T Y Ń S K I
Zobacz galerię fotografii Zobacz Certyfikat
MICHAŁ HAKIEL, kpt. WP
Urodził się 29 IX 1894 r. w Lublinie jako syn Sylwestra Szczepana i Marii z Malinowskich. Po ukończeniu szkoły elementarnej podjął naukę w lubelskiej 8-klasowej Szkole Męskiej („Szkoła Lubelska"), gdzie w 1912 r. wstąpił do tajnej drużyny skautowej, noszącej później miano II Lubelskiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego. Razem z nim w 1. plutonie tej drużyny był między innymi Feliks Araszkiewicz, Kazimierz Dobiecki i Wacław Policzkiewicz. W sierpniu 1915 r. zaciągnął się do I Brygady Legionów Polskich i do października 1916 r. walczył na froncie rosyjskim. Po wycofaniu I Brygady z frontu znalazł się w obozie szkolnym w Łomży, gdzie ukończył Szkołę Oficerską Piechoty. Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. został internowany
i przebywał najpierw w obozie w Łomży, a następnie w Szczypiornie. Po zwolnieniu z internowania w kwietniu 1918 r. powrócił do Lublina i wstąpił
do PO W, po czym w listopadzie zaciągnął się do Wojska Polskiego. W 1919 r., służąc w wojsku, zdał egzamin maturalny w upaństwowionym w maju tego roku Gimnazjum im. Stanisława Staszica.
Kampanię 1920 r. odbył w 15. pp „Wilków", który podczas zwycięskiej bitwy warszawskiej rozbił i wyparł bolszewików z Pułtuska. Następnie został przerzucony z pułkiem w rejon Chełma i od 30 VIII uczestniczył w zażartych walkach z armią konną Siemiona Budionnego, między innymi 5 IX pod Stepankowicami i Moniatyczami. Po zakończeniu wojny przybył wraz z pułkiem do miejsca stacjonowania w Dęblinie, skąd po uzyskaniu l VII 1921 r. awansu do stopnia porucznika ze starszeństwem od l VI 1919 r. został przeniesiony do 8. pp Leg. w Lublinie. Od października 1921 r. podjął studia na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych Uniwersytetu Lubelskiego, ale przerwał je w 1923 r. W następnym roku zawarł związek małżeński z Marianną Pułaską, z którego urodził się syn Michał Jeremi (1926 r.) i córka Maria Teresa (1929 r.). Po awansie l VII 1925 r. do stopnia kapitana objął dowództwo 9 kompanii strzeleckiej w 8 pp Leg. Obowiązki te pełnił do końca stycznia 1928 r., kiedy to został przeniesiony do Komendy Garnizonu i Miasta Lublina na stanowisko adiutanta i referenta dyscyplinarno-karnego. Nie zaniedbując obowiązków służbowych wiele czasu poświęcał na pracę społeczną. W życiu prywatnym z pasją oddawał się kolekcjonerstwu starej broni palnej i siecznej oraz kompletowaniu własnego dużego i wartościowego księgozbioru historycznego. Latem w wolnych chwilach pracował na działce, gdzie nie tylko z zamiłowaniem pielęgnował kwiaty, ale także lubił wykonywać drobną stolarską galanterię. W dniu 14 IX 1939 r. ewakuował się z Komendą Garnizonu i Miasta na wschód, gdzie 18 IX dostał się w Łucku do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku, gdzie spotkał się z ks. kapelanem Aleksandrem Dubielem (zob. jego biogram). W obozie tym znajdował się co najmniej do 9 IV 1940 r., po czym został wywieziony do Lasu Katyńskiego i tam zamordowany. Na NKWD-owskiej liście wywozowej nr 025/1 z 9 IV 1940 r. jego nazwisko figuruje pod pozycją 11 (teczka personalna nr 2068). Był odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym ł Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Brązowym Medalem Za Długoletnią Służbę i Odznaką Pamiątkową Więźniów Ideowych z lat 1914-1921. Ekshumowany w 1943 r. z dołu śmierci i zidentyfikowany pod numerem 737, spoczął w mogile bratniej pierwszej. Przy ekshumacji w kieszeniach munduru znaleziono legitymację oficerską, legitymację odznaczenia oraz list i pismo w sprawach handlowych. Pozostawił żonę Mariannę (zmarła w 1959 r.) oraz syna i córkę, którzy nie mieli żadnych środków do życia, a nadto zostali wyrzuceni przez Niemców z mieszkania na początku 1940 r. W związku z trudną sytuacją materialną dzieci były zmuszone podjąć pracę zarobkową. Córka Maria Teresa od 1940 r. do 1943 r. pracowała w Księgarni przy ulicy Krakowskie Przedmieście 58, a następnie w Związku Spółdzielni Rolniczo-Handlowych przy ulicy Ewangelickiej 8. Tutaj też pracował syn Michał Jeremi, który w chwili wybuchu wojny miał ukończoną drugą klasę Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie. Pracując, ukończył na tajnych kompletach nie tylko szkołę średnią, ale także podziemną Podchorążówkę i otrzymał stopień kaprala podchorążego Armii Krajowej. Posługiwał się pseudonimem „Zawieja" i był żołnierzem Grup Szturmowych Szarych Szeregów w Lublinie. Ciężko ranny 22 VII 1944 r. w walkach z Niemcami o Soldatenheim w Lublinie zmarł w sześć dni później.
Tekst został zaczerpnięty z książki: "Lubelska Lista Katyńska",
Opracowanie: Adam Winiarz, Lublin 1997 r.,
Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowaskiej, strony 60-62,
autorka artykułu: Maria Teresa Zalewska - córka.